تدوین برنامه برای روابط عمومی

پس از نیاز­سنجی، برنامه ریزی گام دوم یک فعالیت علمی و کیفی است. هر چند بخش قابل توجهی از فعالیتهای روابط عمومی به طور اقتضایی تدوین و عملیاتی می­شود، اما بایستی تدوین برنامه های پنج ساله، تدوین برنامه­ی یکساله، تدوین برنامه فصلی، تدوین برنامه ماهانه، تدوین برنامه هفتگی، تدوین برنامه برای یک مراسم خاص، و تدوین تقویم مناسبتهای مورد توجه و تأکید مدیران و مسئولن روابط عمومی قرار گیرد. درادامه با وبلاگ خبر آویژه همراه ما باشید. برنامه ریزی، یک تصمیم گیری جمعی است؛ یعنی تمامی دست در کاران روابط عمومی بایتی با همفکری در تنظیم یک برنامه مشارکت کنند چرا که اجرای برنامه­های روابط عمومی نیز فعالیتی جمعی است.

افزون بر این، تدوین برنامه­های روابط عمومی بایستی بر مبنای آسیب­شناسی روابط عمومی، نظرسنجیهای ادواری و مستمر از فعالیتهای انجام شده، و نیازهای روانی و اجتماعی کارکنان و مشتریان استوار باشد.برنامه­ها بایستی هر یک از اقدامات منفرد روابط عمومی نظیر نوشتن یک اطلاعیه­ی خبری، آماده کردن متن یک سخنرانی، تهیه­ی یک گزارش ارزیابی، و مانند آن را در بافت گسترده­تر یک کوشش فراگیر در بر گیرد.

بدیهی است برای تدوین هر برنامه­ ی روابط عمومی باید اطلاعاتی در اختیار داشته باشیم تا مبنای برنامه­ریزی ما قرار گیرد. تحقیق، خواه به صورت رسمی یا غیر رسمی، این اطلاعات را در اختیار ما قرار می­دهد و به ما کمک می­کند تا هدفهای روابط عمومی را به نحوه شایسته­ای بشناسیم، زیرا شناخت و تعیین اهداف روابط عمومی، ما را تدوین برنامه یاری می­رساند.

اگر چرخه­ی کیفیت هر فعالیتی را بر نیازسنجی، برنامه­ریزی، اجرا، و ارزیابی (ارزشیابی و اثر بخشی) قرار دهیم، اثر  بخشی یکی از مراحل اساسی چرخه­ی کیفیت خواهد بود. نکته­ی قابل ذکر در این چرخه آن است که وضیعت مجود، همیشه موضوع اصلی برای برنامه­ریزی است. پس از برنامه­ ریزی برای گذار از وضعیت فعلی اقدامات اجرایی برای دستیابی به اهداف پیش بینی شدهدز برنامه آغاز می­شود و در ادامه، با بررسی نحوه­ی اجرای برنامه، نقاط قوت و ضعف آن آشکار می­شود. در مرحله­ی آخر اقدامات اصلاحی برای بهبود فعالیتهای انجام گرفته آغاز، و این چرخه به همین ترتیب ادامه می­یابد.